لینک باکس افزایش بازدید
اقدام بامزه شورای هماهنگی سبز (مقیم پاریس) در دعوت به پیاده روی همراه با سکوت، واکنش های جالب توجهی را در رسانه های اپوزیسیون باعث شد.
نویسنده وبلاگ گودزیلای سبز (از همکاران شبکه بالاترین) در واکنش به نبوغ تازه عناصر فراری نوشت: جناب شورا به کجا چنین شتابان؟ پیاده روی؟ حالا آخرش چی؟ طرف یک ساعت و نیم راه بیخود بیاد، برای قدم زدن در پیاده رو؟ آخرش چه اتفاقی می افته؟ فرداش شریعتمداری می نویسه اومده بودن ورزش همگانی! اصلا شما چه شورایی هستین؟ اگه به دموکراسی اعتقاد دارین، کی شما رو انتخاب کرده و طرف مشورت شما کیه؟
وبلاگ کردستان پرس نیز در همین زمینه نوشت: مخالفان محترم! لطفا در پیاده رو مانده و با سکوت متفرق شوید! در پی صدور بیانیه شدید اللحن شورای راه سبز، مهمترین چیزی که در این بیانیه به چشم می آید خود را صاحب مخالفان فرض کردن است اما آیا ما حق نداریم از این اعتماد به نفس شورا در دعوت به پیاده گردی انتقاد جدی کنیم و آن را در راستای هر چه بیشتر به ابتذال کشاندن راهکارهای مبارزه و بالاتر از آن خود اهداف جنبش بدانیم. اکنون چه شده که هسته مخفی شورا با چنین بیانیه های سردی حاکمیت را بیشتر به خنده واداشته و با روحیه ای صدچندان نثارشان کرده؟ آیا هدفی جز این ندارند که فریاد ما را به آواز دلنشین و طربناک در گوش حاکمیت تبدیل کنند؟ آیا با این روحیه افسرده می توان دل به دریای خواسته ها سپرد؟ آیا این عقب نشینی فرصت طلبانه و سوسو زدن نیست؟
یک همکار دیگر بالاترین هم یادآور شده است: این بود خرداد پرحادثه با همین بی هدفی؟ این روزها شورایی بی هویت که خود را وابسته به موسوی و کروبی می داند با کمال بی تدبیری برای خود تعیین و تکلیف می کند بدون هیچ هدفی و هیچ تدبیر خاصی برای خود قرار و مدار نمی گذارد. شورای باتدبیری که هیچ ضرری نخواهد دید و اصلا هویتی ندارد.
نویسنده «شکوه پارسی» هم معتقد است: کسانی که خود را مشغول این گروه اصلاح طلب کرده اند آیا واقعا امیدی به آنها دارند یا منفعتی از قبل آنها می برند؟ نقطه روشن ماجرا کجاست؟ من جز سیاهی و پس رفتگی چیزی نمی بینم. آنها در تنگناها فقط به کمک رژیم می شتابند.
یکی دیگر از نویسندگان بالاترین با امضای کاریزما درباره تحرکات شورای هماهنگی نوشته است: شورای عزیز! اول لطف کن بگو کی هستی، بعد دعوت کن به پیاده روی! قراره برای امام برن تو خیابون؟ ما جونمونو بذاریم کف دستمون بریم خیابون که شما بگین جمهوری اسلامی می خوایم و برین دنبال تعامل با رژیم؟ اصلا هدف شما چیه؟ لطفا نگین ما سخنگوی مردمیم چون مردم همه جور سلیقه و فکری دارن.
دو تن از همکاران بالاترین هم واکنشی با این ادبیات دارند: «بیانیه شورای هماهنگی سبز افتضاح بود. آیا اینها اومدن برای نابودن جنبش؟ به شدت ناامید شدم» و «تا کی باید چوب این شورا رو بخوریم. چه قدر پیشرفت کردیم! چه قدر مضحک و خنده داره. این چه جور مسخره بازی و وقت تلف کردنیه؟ چرا ما رو به بازی گرفتن؟».
اما در مقابل این برخوردهای اعتراضی، یکی از افراد خارج نشین با امضای زیره سبز در توجیه دفاع از شورای هماهنگی این طور استدلال کرده که «آقایون سرنگونی طلب که می گین پیاده روی یعنی چی؟ مگه کسی جلو شما رو گرفته، چرا از 25 بهمن حتی یک راهپیمایی هم نتونستین راه بندازین؟ شما که نمی ترسین چرا کاری نکردین؟
نظرات شما عزیزان: